విగ్రహాలు... శక్తి.....

ఒక ఊర్లో ఒక శాస్త్రి గారు వుండేవారు ఆయన పరమ నిష్ఠా గరిష్టుడు. వాళ్ళ తాత ముత్తాతల నుంచి వస్తున్న శివ పంచాయతనం వుండేది. శాస్త్రి గారు రోజూ నమక చమకములతో అభిషేకము చేసి శ్రద్దగా పూజ చేస్తూ వుండేవారు. ఒక రోజు వాళ్ళ ఆవిడ గారెలు చేసి వాళ్ళ పాలేరుకు నాలుగు పెట్టింది. వాడు కమ్మగా తిని, అమ్మా ఇంక నాలుగు గారెలు పెట్టండి అమ్మా అన్నాడు. ఇంటి ఆవిడ “లేవురా అయిపోయినాయి” అన్నది. అదేంటి అమ్మగారు ఇంట్లో ఇంకా 23 గారెలు పెట్టుకొని లేవు అంటారు అని అన్నాడు.

ఆవిడ వంటింట్లోకి వెళ్లి లెక్క పెడితే సరిగ్గా 23 గారెలు వున్నాయి. నీకెలా తెలుసురా అని అడిగింది. తెలుసులెండి అని వాడు అన్నాడు. ఈ విషయాన్ని తన భర్తకు తెలిపింది ఆ మహా ఇల్లాలు. శాస్త్రి గారు పాలేరును నిలదీసినాడు. నీకు ఎలా తెలుసు అని. తెలుసు లెండి గురువు గారు అన్నాడు. వదల లేదు శాస్త్రి గారు. అదొక విద్య లెండి నాకు మా అయ్య నుంచి వచ్చినది, నాకు ఒక యక్షిణి చెవులో చెబుతుంది ఇదంతా అన్నాడు. ఆ రోజు రాత్రి శాస్త్రి గారికి నిద్ర పట్టలేదు. మరుసటి రోజు పాలేరును అడిగాడు. ఒరేయ్ ఇన్ని రోజుల నుంచి నేను పూజలు చేస్తున్నాను, నాకు ఏ విద్య రాలేదు, ఏ శక్తి రాలేదు, నీకు ఈ విద్య ఎలా వచ్చింది.. ఆ మంత్రము ఏమిటో నాకు చెప్పరా.. అని అడిగినాడు.

విధి లేక పాలేరు ఆ మంత్రాన్ని (కర్ణ పిశాచి) మంత్రమును గురువు గారికి చెప్పాడు. ఆ తరువాత రోజు గురువు గారు శ్రద్దగా ఆ మంత్రాన్ని పఠించగానె, కర్ణ పిశాచి ఇంటి బయట నుంచి పలికింది. శాస్త్రి గారూ అని పిలిచింది. ఏమి కావాలి అని అడిగింది. గురువు గారు ఇంట్లో నుంచి ఎవరూ అని అడిగారు. నేను కర్ణ పిశాచిని (యక్షిణి) మీ ఇంట్లోకి రావాలంటే ఆ పూజా మందిరములోని దేవతా మూర్తులను బయట పడెయ్యండి, నేను లోపలి వస్తాను అని అంది.

శాస్త్రి గారి గుండె గుభేలు మంది. అప్పుడు అర్ధమైంది శాస్త్రి గారికి.. ఇంట్లో పూజా మందిరములోని దేవతా మూర్తులు ఎంత శక్తి వంతమైనవో, వాటి వలనే గదా ఈ పిశాచము లోనికి రాలేదు. ఇలా ఎన్ని రోజుల నుంచి నన్ను.. నా.. కుటుంబాన్ని దుష్ట శక్తుల నుంచి కాపాడు తున్నాయో గదా, ఇన్నాళ్ళు నాకు తెలియ లేదు, పెద్దలు ఇచ్చిన నిజమైన ఆస్తి ఇదే కదా అని, నీవూ వద్దు, నీ మంత్రము వద్దు అని ఆ పిశాచాన్ని వెళ్లి పొమ్మన్నాడు. తన పూజా మందిరములోకి వెళ్లి ఆ పరమశివుని కాళ్ళ మీద పడి కృతజ్ఞతతో “ఓం నమో భగవతే రుద్రాయ, ఓం నమో భగవతే రుద్రాయ నమః” అని చెంపలు వేసుకున్నాడు. 

- రాజేంద్ర ప్రసాద్ తాళ్లూరి