దేవుడు మన కళ్ళకు ఎందుకు కనబడడు? 
లక్ష్మీ రమణ 

ఈ సృష్టి మొత్తం వ్యాపించి వుండి, దాని ఉత్పత్తి, పెంపు, లయములకు ఎవరు కారణమవు తున్నారో, అతనినే ‘దేవుడు’ అని అన్నారు మన ఋషులు. అంతటా వ్యాపించి ఉంటాడని చెప్పారు . ఆయన పురుషుడా , స్త్రీనా ? ఆరడుగులుంటాడా ? అందంగా ఉంటాడా ? అడిగినవిస్తాడా?  ఇవీ మన అనుమానాలు . ఉన్నాడు ఉన్నాడని అంటారు గానీ ఎప్పుడూ కనపడడే ? ఇది వివేకానందుల వారి ప్రశ్న . మరి సమాధానమేంటి ? మీకూ ఇలాంటి సందేహం వచ్చిందా? ఇక్కడ కొన్ని విశేషాలు పరిశీలించండి అంటున్నారు పండితులు చూదామా అవేమిటో .. 

  పాంచభౌతికమైన మన శరీర అవయవాలకు వున్న శక్తి చాలా పరిమితం. ఉదాహరణకు, 
మన కాళ్ళు- కార్తికేయునిలా ఈ విశ్వాన్ని మొత్తం నడచి రాలేవు. వాటికి అంత శక్తి లేదు.
మన చేతులు-రావణాబ్రహ్మలా కైలాస పర్వతాన్ని ఎత్తిపట్టుకుని మోయలేవు. వాటికి అంత శక్తి లేదు.
మన కళ్ళు- వినాయకునిలా అతి విసృతమైన పదార్ధాన్నిగానీ, అతి సూ‌క్ష్మమైన పదార్ధాన్నిగానీ, చూడలేవు. వాటికి అంత శక్తి లేదు.

ఆకాశం మన కంటికి కనిపించదు. చూస్తున్నామని అనుకోవడం మన భ్రమ. అతి సూక్ష్మక్రిమి అయిన ‘అమీబా’ని సూక్ష్మదర్శిని (మైక్రోస్కోప్) సాయంతో చూస్తున్నాం కదా అని మీరు అడగవచ్చు. మన కళ్ళకు అంత శక్తి లేదు కనుకనే, మనం సూక్ష్మదర్శినిని ఆశ్రయించవలసి వస్తుంది.

మన తెలివిమీద మనకి అపారమైన నమ్మకం కాబట్టి , మరో ప్రశ్న , మరి ఈ కళ్ళతో ‘దేవుని’ చూచిన ఋషులు వున్నారు కదా, నిజమే మరి ! 
 
- కళ్ళు భౌతికమైన పదార్ధాలను మాత్రమే చూడగలవు.
- మనోనేత్రం అభౌతికమైన పదార్ధాలను దర్శించగలదు .

‘దేవుడు/ దైవం / దేవి ’ మనోనేత్రం దర్శించగలదు . తను సంకల్పించినప్పుడు మాత్రం మన భౌతిక నేత్రాల ముందు ప్రత్యక్షమౌతాడు. చూడడానికి, దర్శించడానికి ఉన్న తేడా అది. ఇదే కదా కురుక్షేత్ర మహాసంగ్రామంలో జరిగింది . భగవానుడి విశ్వరూప దర్శన భాగ్యం గుడ్డివాడైన ధృతరాష్టునికి ప్రసాదించాడా పరమాత్మ . తిరిగి ఆ చూపుని తనలో లయం చేసుకున్నాడు . విదురుడు ఆ కురుషేత్ర సంగ్రామంలో ప్రతి ఘట్టాన్ని మనో నేత్రంతో దర్శిస్తూ, దృతరాష్టునికి వివరించాడు కదా ! 

అయితే, అసలు  మనోనేత్రంతో ‘దేవుని’ దర్శించడం ఎలా? అంటే, 

పంచభూతాల శక్తుల సమ్మిళితమే, భూలోక జీవుల శరీర నిర్మాణం. అందుకే ఈ లోకంలోని జీవులన్నీ భూమిని ఆశ్రయించి జీవిస్తూంటాయి. పంచభూతాల తత్త్వాలు మన శరీరాన్ని ఆవహించి ఉన్నంత వరకూ,వాటికి అతీతంగా ఉండే ‘పరమాత్మ’ మన కళ్ళకు దర్శనమివ్వడు.

 ఆ దేవదేవుని దర్శించాలంటే పంచభూత తత్త్వాలనూ, వాటి గుణాలనూ, త్యజించాలి. మరి ఏమిటి వాటి గుణాలు, తత్త్వాలు?

- ఆకాశానికి ఉన్న ఒకే ఒక గుణం...శబ్దం.
- వాయువుకు ఉన్నగుణాలు రెండు...శబ్దము, స్పర్శ.
- అగ్నికి ఉన్న గుణాలు మూడు...శబ్ద, స్పర్శ, రూపములు.
- జలముకు ఉన్న గుణాలు నాలుగు...శబ్ద, స్పర్శ, రూప, రసము(రుచి)లు.
- భూమికి ఉన్న గుణాలు ఐదు...శబ్ద, స్పర్శ,రూప, రస, గంథాలు.

ఈ ఐదు గుణాలూ-పాంచభౌతిక తత్త్వాలు. ఇవే మన శరీరానికి ఉన్నాయి.  కనుకనే మనం భూమిని ఆశ్రయించి జీవిస్తున్నాం.

- జలము‘గంథము’ అనే గుణాన్ని త్యాగం చేయడం వల్ల, మనం నీటిని చేతితో పట్టుకోలేము. నీటికి మన చేతిని ఆధారంగా మాత్రమే ఉంచగలం. కొంతసేపటికి ఆ నీరు ఆవిరైపోతుందేగనీ, మనం బంధించలేము.

- అగ్ని ‘రస, గంథము’లనే గుణాలను త్యాగం చేయడంవల్ల, అగ్నిని కళ్ళతో చూడగలమే గానీ, కనీసం తాకనైనా తాకలేము. తాకితే శిక్షిస్తుంది.

- వాయువు ‘రస,గంథ, రూపము’లనే గుణాలను త్యాగం చేయడంవల్ల, మనం వాయువును ఈ కళ్ళతో చూడనైనా చూడలేము. వాయువే తనంతట తాను మనలను స్పృశించి, తన ఉనికిని మనకు తెలియజేస్తుంది.

- ఆకాశం ‘రస, గంథ, రూప, స్పర్శ’లనే గుణాలను త్యాగం చేయడంవల్ల, అది మన కళ్ళకు కనిపించకుండా, తను ఉన్నానని మనలను భ్రమింప చేస్తుంది.

కేవలం ఒకే ఒక గుణమున్న (శబ్దం) ఆకాశాన్నే మనం చూడలేనప్పుడు, ఏ గుణము లేని ఆ ‘నిర్గుణ పరబ్రహ్మ’ ఎలా ఈ భౌతిక నేత్రానికి కనిపిస్తాడు? అలా చూడాలంటే మన మనోనేత్రాన్ని తెరవాలి. దాన్ని తెరవాలంటే , పాంచభౌతిక తత్త్వాలైన గుణాలను, అంటే, ప్రాపంచిక విషయ వాసనలను త్యజించాలి. అప్పుడు నీవు ‘నిర్గుణుడ’వు అవుతావు. అప్పుడు నీవే ‘పరమాత్మ’వు అవుతావు. నిన్ను నీలోనే దర్శించుకుంటావు. అదే ‘అహం బ్రహ్మాస్మి’ అంటే. ‘నిన్ను నీవు తెలుసుకోవడమే’ దైవాన్ని దర్శించడమంటే. అదే దైవ సాక్షాత్కారం అంటే. ‘ నీవెవరో గుర్తించు’ , ‘నేనెవరు’ అనే సాధనే నిన్ను పరమాత్మ దరికి చేరుస్తుంది , ‘నీలోకి నీవు ప్రయాణించు’  అని చెప్పిన యోగుల మాటలని ఇక్కడ గుర్తు చేసుకోవాలి మనం . 

కాబట్టి దేవుడు కనిపిస్తాడు . కానీ, ఆయన కనిపించేందుకు , మనం చేయాల్సినవి , త్యజించాల్సినవి చాలానే ఉన్నాయి మరి . అలా చేస్తే, భక్తుడు పిలవగానే , ఆ పిలిచినా రూపంలో పరిగెత్తుకొచ్చి ఎదురుగా నిలబడ్డ సందర్భాలు చాలానే ఉన్నాయి మరి !